Ama siyaset yine kutuplara bölündü. Yine kin ve nefret dili ön plandaydı. İktidar muhalefeti suçladı, muhalefet iktidarı. Ortak bir konuda bile siyaset aynı dili konuşamadı acı ama gerçek.

Bütün Türkiye şehitler için ağlarken siyasetçiler yine rant peşindeydi. Şehit cenazelerinden rant çıkarabilirmiyizin hesabındaydılar. Herkesin terörü lanetleyeceği bir zamanda yine karşılıklı suçlamalar gündemdeydi. Olmadı yine başaramadılar. Oysa ki şuan en çok ihtiyaç duyduğumuz şey birlik ve beraberlikti.

Terör Türkiye’nin ortak sorunudur. Teröre kim destek veriyorsa en az teröristler kadar suçludur. Kendini ileri medeniyetler zirvesinde gören devletler, terörün bugüne kadar hep destekçisi olmuşlardır. Amerika, Almanya, Fransa, Belçika gibi devletler teröre hep destek vermişlerdir. Bunun kanıtı çok. Ama biz ilk önce ülkemizde birlik ve beraberliği sağlamalıyız. Bir olursak işte o zaman teröre karşı güçlü oluruz. Terörü destekleyen devletlere karşıda gücümüz olur. Ama biz bunu bir türlü başaramıyoruz. İşin içine siyaseti sokup yine kutuplara ayrılıyoruz.

Cumhurbaşkanı Sayın Recep Tayyip Erdoğan, AK Parti Genel Başkanı olarak herşeyi muhalefete söylüyor. Ama muhalefet konuşunca da Cumhurbaşkanı olduğunu hatırlıyor ve kendisi hakkında söylenenlere dava açıyor. Oysa ki Cumhurbaşkanı’nın birleştirici bir güç olması gerekiyor. Ama partili Cumhurbaşkanı sistemi buna müsait değil.

Terör emperyalist güçlerin başımıza sardığı bir beladır. Bu beladan ancak birlik ve beraberlikle kurtulabiliriz. Mecliste 6 milyon oy almış bir HDP var. HDP bugüne kadar PKK’ya terör örgütü dememiştir. Bunun içinde HDP benim gözümde PKK iş birlikçisidir. Ama diğer partileri HDP ile özleştirmek bence haksızlıktır. Özellikle İYİ partinin HDP ile anılması gerçekten üzücüdür.

 

Milliyetçi Hareket Partisi Genel Başkanı Devlet Bahçeli, attığı tweet’te “her şey eskisi gibi olmayacak” dedi. Bu söz benim kafamı karıştırdı. Eski derken Sayın Bahçeli kendi koalisyon ortaklığındaki zamanı mı kast etti, yoksa 18 senelik AK Parti dönemini mi? Ben bunu anlayamadım. Sayın Bahçeli’nin terörle olan mücadelesini bilen ve takdir eden biri olarak Bahçeli’nin bu sözlerinden hiçbir şey anlamadığımı ifade etmek isterim.

 

Siyasette hoşgörü bitti, eski siyasetçiler birbirlerine hiçbir zaman bu dönemlerde olduğu gibi ağır hakaretler etmemişlerdi. Bu dönemde siyasetçilerin birbirlerine karşı olan kin ve nefret dili artık iyice hat safhaya çıkmış durumdadır. Geçmişte rahmetli Süleyman Demirel miting yaptığı bir alanda bir çocukla karşılaşır ve çocuğun elinde rahmetli Bülent Ecevit’in fotoğrafını görür, çocuğu yanına çağırır ve sorar, “bu fotoğrafı ne yapacaksın” diye. Çocuk Demirel’e der ki, “Ecevit’e selam yollayacağım.” Demirel’de çocuğu alır Ecevit ve altı ok posteri ile fotoğraf çekilir.

Ecevit, Demirel’in siyasi rakibi idi. Ama o zamanlar siyasette hoşgörü egemendi.